Zaterdag 9 september 2023
Wij zijn rond een uur of elf bij Jurjen en hij haalt eerst nog even wat fika-broodjes bij een bakkertje dat hij gisteravond in de buut heeft ontdekt. Dan gaan we op weg en het is best druk. Het is prachtig weer én weekend dus ja, dan gaat iedereen er op uit. Bij de parkeerplaats moeten we weer even uitvogelen hoe het zit met parkeren en Jurjen download zelf een parkeerapp. Net als bij Easypark, die ik heb, moet je een eindtijd aangeven maar wij snappen helemaal niet waarom. Je kunt toch gewoon de tijd stoppen als je weer vertrekt? Maar goed, dit werkt nu eenmaal zó en als je die eindtijd niet denkt te halen dan kun je hem verlengen. Heel apart allemaal.
Op de parkeerplaats is het ook druk, het is natuurlijk een uitgelezen dag om er op uit te gaan. We zien vooral ook veel gezinnen en picknickers. Het is een prachtige wandeling waarbij we een paar pogingen doen om caches te vinden maar dat lukt voor geen meter, terwijl we nu toch met z’n drieën zoeken.
Op een uitkijkpunt staat een uitkijktoren en die wordt door de mannen beklommen, ik blijf beneden en als de enige picknicktafel vrij komt confisqueren we die en komen de fika-broodje van Jurjen uit zijn tas. En hij heeft zelfs heet water en thee bij zich, wat leuk. 
We maken het wandelrondje af en al met al zijn we al zó lang bezig geweest dat het niet zinvol is om nog ergens anders naar toe te gaan, zoals aanvankelijk ons plan was, en rijden terug naar de stad, dit keer met ons appartement als einddoel om dan daar in de buurt wat te gaan eten.
Een leuk weetje. Ik had op de heenweg aan Jurjen verteld over iets wat ik in een boek van een geëmigreerd Nederlands stel had gelezen, namelijk het fenomeen A-tractor. Het is ontstaan op het platteland waar na de tweede wereldoorlog een tekort was aan tractoren. Auto’s werden toen omgebouwd – achterkant werd er afgehaald – naar een soort pickup, aan de versnellingsbak werd gesleuteld en het kreeg de naam EPA-tractor. Het woord tractor moet je niet te letterlijk nemen want daar leek het natuurlijk helemaal niet meer op, maar onder jongeren werd het mateloos populair omdat je in Zweden vanaf je 15e met een tractor mag rijden. Om de wildgroei tegen te gaan verbood de regering begin jaren zeventig de EPA-tractor, maar door veel protesten werd in 1975 een nieuw soort tractor geïntroduceerd: de A-tractor, begrensd op 30 km/uur en zonder achterbank. Vaak is het nog wel een omgebouwde oude auto maar je hebt ook modernere, gewone kleine auto’s.
Maar goed, wij rijden dus terug naar de stad maar het gaat tergend langzaam. We zien dan vooraan in de file een auto rijden met een oranje driehoek achterop die gelukkig op een gegeven moment even aan de kant gaat om de rest langs te laten. Een eindje verderop weer zo’n traag rijdende oranje driehoek vóór ons maar die blijft gewoon doorsukkelen. Ondertussen google ik wat een oranje driehoek op een auto betekent en ja hoor, dat is dus zo’n ‘A-tractor’. Nou, weer wat geleerd.
We rijden dus dit keer naar ons huis in Stuvsta en Jurjen googled al snel Preeti Indian Cuisine, een Indiaas restaurant waar we lopend naar toe gaan. We kiezen alle drie een ander gerecht met natuurlijk een paar lekkere bijgerechten en het smaakt allemaal heerlijk en het is ook weer erg gezellig. Jurjen gaat vanaf het restaurant rechtstreeks naar de metro en wij proberen nog een cache te vinden. Zo’n dag met veel zoeken en niets vinden is niet leuk. Gelukkig vinden we hem en ik stuur meteen een foto naar Jurjen, dat we toch eindelijk een vondst kunnen loggen.
Weer thuis heb ik contact met de cachelegger van een cache tegenover ons appartement waar we ook lang tevergeefs hebben gezocht met ons drieën en ik vraag nog een extra hint waar hij precies moet zitten. Ik krijg al snel antwoord dat hij net heeft gekeken en dat de cache inderdaad weg is. Dat hij een nieuwe gaat plaatsen maar dat we hem wel mogen loggen, ook al staat onze naam niet op het logrolletje.
Vakantie in Denemarken en Zweden 2023 